እንደ ቅንድብ ያለ ቀለል ያለ ዝርዝር መልካችንን ሙሉ በሙሉ ሊለውጠው ይችላል ፡፡ እነሱን ለመቅረጽ ፣ ለማቅለም ፣ ወደ ባለሙያ ቅንድብ ለመሄድ ጊዜን እናጠፋለን ፣ ምን ያህል ምስጢሮች እና አስገራሚ ባህሎች ከዚህ የሰው ፊት ክፍል ጋር እንደሚዛመዱ እንኳን መገመት የለብንም ፡፡
ጥንታዊ የግብፅ መዋቢያዎች
የመዋቢያ ቅባቶችን በሴቶች ስለመጠቀም የመጀመሪያዎቹ የተፃፉ ምንጮች ከጥንት ግብፅ ጀምሮ ይገኛሉ ፡፡ ከእነዚህ እንደምንገነዘበው ግብፃውያን መልካቸውን በመጠበቅ ረገድ በተለይ ስለ ቅንድብዎቻቸው ቅርፅ እና ቀለም እንዳሳሰባቸው ነው ፡፡ የጥንታዊው መንግሥት የመጀመሪያ ውበት - ነፈርቲቲ - ብሩህ ሜካፕን ብቻ ሳይሆን ቅስት ቅንድቦችንም ይመርጣል ፡፡ ለንግስት ንግሥት መዋቢያዎች ከሁሉም ዓይነት የማዕድን ዱቄቶች የተሠሩ ነበሩ ፡፡
በጣም የሚያስደንቀው ነገር የግብፃውያን ሴቶች ቅንድብአቸውን የቀቡት ለውበት ብቻ አይደለም ፡፡ ለዚህም ምስጢራዊ ምክንያቶችም ነበሩ ፡፡ በጥንቷ ግብፅ ውስጥ ብሩህ ሜካፕ ከክፉ ዓይን እና ከሚያስከትላቸው በሽታዎች ለመከላከል ከሁሉ የተሻለ ጥበቃ ነው ተብሎ ይታመን ነበር ፡፡ ብዙውን ጊዜ ፣ ከሰም በኋላ ሴቶች ወደ መቅደሶቹ ማዕበል በመሄድ በፊቶቻቸው ላይ ቅንድቦችን ይሳሉ ፡፡ እነሱ ቅርጻቸው ተቀርፀው ነበር ፣ ብዙም ሳይረዝም ፡፡ በተመሳሳይ ጊዜ በጥንታዊ ግብፅ ውስጥ ቅንድብ የማድረግ መብት ያላቸው ለረጅም ጊዜ የፈርዖን ቤተሰብ ካህናት እና ተወካዮች ብቻ መሆናቸውን ልብ ሊባል ይገባል ፡፡ በተጨማሪም ፣ እያንዳንዱ የፊት ላይ ሥዕል የራሱ የሆነ ፣ የተቀደሰ ትርጉም ነበረው ፡፡ እስከ ዛሬ ድረስ በሕይወት የተረፉት የፓፒረስ ጽሑፎች እንደሚገልጹት በአይን ማዕዘኖች ውስጥ ያሉት ፍላጾች የሆረስ አምላክን ማምለክ ይመሰክራሉ ፡፡
በ 3 ኛው ክ / ዘመን ብቻ የከበሩ ግብፃውያንን ቅንድብ እንዲያጌጥ የተፈቀደላቸው ሲሆን ከእነሱም በኋላ የተቀሩት የአገሪቱ ነዋሪዎች ፡፡ ለዚህም እነሱ በዋናነት ላፒስ ላዙሊ እና ፀረ ጀርም ይጠቀሙ ነበር ፡፡ በተመሳሳይ ጊዜ የሐሰት ሽፍታዎች እና ቅንድብ ታየ ፡፡
ጥንታዊ ግሪክ አንድ ቅንድብ ከሁለቱ ይሻላል
እንደ ግብፅ ሳይሆን በጥንታዊ ግሪክ ውስጥ መዋቢያዎች በጭራሽ ጥቅም ላይ አልዋሉም ፣ እንደ መጥፎ ቅርፅ ይቆጠሩ ነበር ፡፡ ልጃገረዶች ቅንድቦቻቸውን በጭራሽ እንዳይቀቡ የተከለከሉ እና ያገቡ ሴቶች በትንሹ በእጣን ብቻ ያወርዷቸዋል ፡፡ የሆነ ሆኖ የሄለስ ነዋሪ ቅንድብ በጣም በጥንቃቄ ተጠብቆ ነበር ፡፡ እውነታው ግን ጥንቁቅ ቅንድብ ፣ ሞኖሮው ተብሎ የሚጠራው በጥንታዊ ግሪክ ውስጥ እንደ ልዩ ውበት ምልክት ተደርጎ ይወሰድ ነበር ፡፡ እነዚያ በተፈጥሮአቸው እንደዚህ ዓይነቶቹ ቅንድብ ያልነበሯቸው እና አብዛኛዎቹም ነበሩ በመዋቢያዎች እገዛ በእነሱ ላይ ቀለም የተቀቡ ፡፡ ከዚያን ጊዜ ጀምሮ የተዋሃዱት ቅንድብ “ግሪክ” የሚል ስም ተቀብለዋል ፡፡
ምስራቅ: - ዋናው የፊት ገጽታ
በጥንታዊቷ ቻይና ውስጥ ቅንድብ ያለው ሁኔታ በተወሰነ መልኩ የተለየ ነበር ፡፡ በዚህ ሀገር ውስጥ አብዛኛዎቹ ወንዶች የራሳቸውን ቅንድብ በማስጌጥ ላይ ተሰማርተዋል ፡፡ ቻይናውያን ይህ ወይም ያ የቅንድብ ቀለም እና ንድፍ ፊትን በከፍተኛ ሁኔታ እንደሚለውጠው አስተውለዋል ፡፡ እና ያለ ቅንድብ ፣ በጣም የቅርብ ሰዎች እንኳን አንድን ሰው በጭራሽ አይገነዘቡም ፡፡ በተጨማሪም በምስራቅ ውስጥ ወፍራም እና ጭጋጋማ የሆኑ የቅንድብ ቅንድሎች በጦርነት ጊዜ እርኩሳን መናፍስትን እና ጠላቶችን ያስፈራሉ ብለው ያምኑ ነበር ፡፡ እነዚህ ጥንታዊ ቻይናውያን ለራሳቸው ያደረጉት ቅንድብ ናቸው ፡፡ በምላሹም የቻይና ሴቶች ልክ እንደ ግሪክ ሴቶች ቅንድባቸውን በአንድ መስመር ማገናኘት ይመርጣሉ ፣ ቀጭን እና ሞገስ ያላቸው ብቻ ፡፡
መካከለኛው ዘመን: ቅንድብ ይላጩ
በመካከለኛው ዘመን ከፍ ያለ ግንባር በአውሮፓ ውስጥ ወደ ፋሽን ሲመጣ የሴቶች ቅንድብ ሞገስ አልነበራቸውም ፡፡ ቀድሞውኑ ከ 15 ኛው ክፍለዘመን ጀምሮ የአውሮፓውያን ሴቶች ግንባሮቻቸውን መጠን ለመጨመር በመሞከር ቅንድባቸውን መንቀል ጀመሩ ፡፡ በ 16 ኛው መቶ ክፍለዘመን ‹ሞና ሊሳ› በሚለው አፈታሪክ ሥዕል ውስጥ ይህንን የውበት ተስማሚነት ማየት እንችላለን በሊዮናርዶ ዳ ቪንቺ ፡፡ የቅዱስ ምርመራው እንዲሁ ለፋሽን አስተዋፅዖ አድርጓል ፡፡ ቅንድባቸውን ፣ የዐይን ሽፋኖቻቸውን ፣ ወይም ደግሞ የከፋ ፣ ከላይ የተጠቀሙባቸውን ንጥረ ነገሮች በጥቁር ያጠጡ ልጃገረዶች ወዲያውኑ እንደ ጠንቋዮች ዕውቅና የተሰጣቸው እና በቀጥታ ወደ እሳቱ መሄድ ይችላሉ ፡፡ በመካከለኛው ዘመን የነበሩ የአውሮፓ ሴቶች ሙሉ እድገታቸውን እንዲያቆሙ የዎልጥ ዘይትን ወደ ቅንድቦቻቸው ላይ ቀቡ እስከ መጣ ፡፡ ሁኔታው የተለወጠው በ 17 ኛው መቶ ክፍለዘመን ብቻ ነበር ፣ ሴቶች እጅግ በጣም አስገራሚ ቅርጾችን በመስጠት ከቅንድብ መነጠቅ ወይም ማንሳት ይልቅ እነሱን መሳብ ሲጀምሩ ፡፡ አንዳንድ የከፍተኛ ማህበረሰብ ወይዛዝርት ቅንድባቸውን እንኳን ከእንስሳ ቆዳ ቆረጡ ፡፡
በሩሲያ በ 18 ኛው ክፍለ ዘመን ራዲሽቼቭ እንደዘገበው የቅንድብ ተፈጥሮአዊ ውበት በፋሽኑ ነበር ፡፡ ምንም እንኳን የሩሲያ ሴቶች እና ሴቶች እንዲሁ ልዩ ቅርፅ ቢሰጣቸውም ፣ ሳብል የሚባሉትን ቅስት ጥቁር ቅንድቦችን ይመርጣሉ ፡፡
የሃያኛው ክፍለ ዘመን-ፋሽንን በመጠበቅ ላይ
በ 20 ኛው ክፍለ ዘመን ሲኒማቶግራፊ የወቅቱ አስተላላፊ ሆነ ፡፡ እስከ 1930 ዎቹ መጀመሪያ ድረስ ቅንድቡ ጠቆረ ፡፡ ከዚያ በዓለም ማያ ገጾች ላይ ከግሬታ ጋርቦ ጋር ፊልሞች ሲለቀቁ በከፍተኛ ጠመዝማዛ ቅስቶች መልክ ቅንድብ ተወዳጅ ሆነ ፡፡ እ.ኤ.አ. በ 1950 ዎቹ ውስጥ ኤሊዛቤት ቴይለር ፣ ኦድሪ ሄፕበርን እና ከእነሱ ጋር ማሪሊን ሞሮኔ በሲኒማ ውስጥ ማብራት ጀመሩ ፡፡ በመላው ዓለም በመጡበት ጊዜ የሴቶች ቅንድብ በቀለለ ነጭ ፊት ላይ በደማቅ ሁኔታ ቆመው ጨለማ እና ሰፊ ሆኑ ፡፡ እ.ኤ.አ. በ 1960 ዎቹ ውስጥ ሶፊያ ሎሬን ሙሉ በሙሉ ለማለት ለተላጠቁ የቅንድብ ቅጦች ፋሽን አስተዋወቀ ፡፡ በ 1980 ዎቹ ውስጥ ጥቅጥቅ ያሉ እና የተንቆጠቆጡ ቅንድቦች ወደ ፋሽን መጡ ፡፡ ልዩ ዱቄቶችን እና እርሳሶችን በመጠቀም ተመሳሳይ ውጤት በሰው ሰራሽ ተፈጠረ ፡፡ ግን እ.ኤ.አ. በ 1990 ዎቹ እና በ 2000 ዎቹ ውስጥ ለአንድ የአይን ቅንድብ አይነት ፋሽን ከእንግዲህ የለም ፡፡ ቀደም ባሉት አሥርተ ዓመታት ውስጥ የተለመዱ የዐይን ቅጾች እያንዳንዳቸው አድናቂዎቻቸውን በዓለም የዓለም ህዝብ ተወካዮች መካከል አግኝተዋል ፡፡
